Atlantikwall: een ketting van beton

De Atlantikwall geldt als het grootste bouwproject van de twintigste eeuw. De linie bestaat uit meer dan 100.000 bouwwerken: er zijn tienduizenden kleine en grote  bunkers, geschutskoepels en luchtafweerplekken maar ook kantines, paardenstallen en toiletgebouwen. Na de oorlog worden alleen de meest hinderlijke of gevaarlijke exemplaren gesloopt. De rest blijft staan, afgesloten , dichtgetimmerd  of onder het zand verstopt. Van al die structuren is tot op de dag van vandaag slechts de helft officieel in kaart gebracht.

Toch krijgen veel van deze betonnen kolossen inmiddels een tweede leven. Sommige zijn omgevormd tot vakantieverblijf, bedrijfsruimte of opslagplaats. Andere dienen als educatief centrum, herinneringsplek of museum.

Ook Nederland ontkomt niet aan de gevolgen van de bouw. Een groot deel van de kuststrook wordt afgebroken en vernield .Voor de aanleg van deze ‘ketting van beton’ moeten circa 350.000 Nederlanders noodgedwongen hun huis verlaten. Hele dorpen verdwijnen onder zand en beton.

Het geschiedenisprogramma Andere Tijden onderzoekt in een tweeluik de geschiedenis van de Atlantikwall. Met een reis die voert van Noord-Holland tot Normandië. Wat betekende deze verdedigingslinie destijds voor de Duitse oorlogsstrategie? En wat vertellen deze bunkers ons nu nog, tachtig jaar later?

Presentator Astrid Sy rijdt in een historische jeep langs bunkers op Utah Beach in Normandië, bezoekt één van de best bewaarde kustbatterijen’ Reversyde’ in Oostende en in Zandvoort spreekt ze met een man die als kind zijn huis moest verlaten toen het dorp deels werd afgebroken voor de Atlantikwall." Het programma onderzoekt in Zeeland, na Normandië de enige plek waar de geallieerden door de Atlantikwall zijn gebroken, hoe de strijd daar werd gevoerd .Verder wordt samen met de Haagse Bunkerploeg een na de oorlog dichtgemetselde manschappenbunker opgegraven. Tachtig jaar na de oorlog wordt diep onder het zand een bijzondere historische vondst gedaan.