Opnieuw strijd om snelweg Amelisweerd

De student Jaap Pontier uit Delft ontdekte begin jaren '70 bij toeval dat Rijkswaterstaat de verbinding tussen de snelwegen A28 vanuit het noorden naar Utrecht en A12 van Den Haag naar Arnhem had getekend dwars door het groen aan de oostkant van Utrecht, door het bos bij Amelisweerd. Rijkswaterstaat, de wegbeheerder van het ministerie van Verkeer en Waterstaat, dat nu Infrastructuur en milieu heet, wil precies daar de A27 aanleggen. "De laatste verbinding op de snelweg van Madrid naar Oslo", heet het belang ervan. Niemand komt op het idee dat de mensen die van Madrid naar Oslo rijden niet langs Utrecht komen. 

In Amelisweerd komen niet alleen de snelwegen samen, maar in Amelisweerd kruisen ook de toenemende mondigheid van de burger als uitvloeisel van de jaren 60 en een groeiend bewustzijn over het milieu in begin jaren 70, dat bijvoorbeeld ook tot uiting komt in het rapport "grenzen aan de groei" van de club van Rome in 1972.



Het verzet tegen de snelweg is gekanaliseerd in de "Vrienden van Amelisweerd", een lobbygroep van hoogopgeleide Utrechters die zich onder leiding van Korff de Gidts (nog altijd actief) verzet tegen de aanleg dwars door het bos. Oud-hoofd Uitvoeringen van Rijkswaterstaat B.P. Rigter bezoekt een aantal keren vergaderingen van de Vrienden van Amelisweerd. “Dan werd er een rapport gepubliceerd, dat nam ik dan mee en dat gingen we dan analyseren”, aldus de oud-medewerker. Rijkswaterstaat heeft de weg zo efficiënt mogelijk van de A12 naar de A28 laten lopen, in een rechte lijn maar daardoor het bos doorklievend. Vele jaren wordt er over de aanleg met de lobbygroep overlegd en heen en weer gesproken. De groep krijgt het uiteindelijk voor elkaar dat Rijkswaterstaat de weg opschuift naar de rand van het bos. In 2013 reconstrueerde Andere Tijden de Slag om Amelisweerd.