Razzia in Rotterdam

Op de avond van 9 november 1944 bezetten 8.000 Duitse soldaten bruggen en pleinen en sluiten telefoonverkeer af. Op 10 en 11 november worden van straat tot straat en van huis tot huis de mannen uit Schiedam en Rotterdam bij elkaar gedreven in een aantal verzamellocaties in de stad, zoals De Kuip en het Belastinggebouw. De 17-jarige Piet Laban moet mee en herinnert zich de adembenemende stilte in het stadion. Niemand weet waar ze heen zullen gaan en of ze ooit nog naar huis terug zullen keren.

De bij elkaar gedreven mannen worden lopend, per boot of met de trein afgevoerd. Op station Haarlem en bij Wezep slaagt een aantal van hen te ontsnappen, maar anderen worden tijdens hun poging doodgeschoten. De meesten gaan naar Duitsland en gaan daar als dwangarbeider aan het werk. Ruim 500 van hen overleven het niet.

Het Razzia Monument Rotterdam moet ervoor gaan zorgen dat het verhaal van de razzia niet wordt vergeten. Op 10 november wordt het onthuld. Aanleiding voor Andere Tijden om met de laatst levende mannen en de kinderen die zonder vader achterbleven terug te blikken op deze tragedie.