Het is ze gelukt om contact te krijgen en daarmee zijn veel vragen over hun afkomst en de reden dat ze zijn afgestaan beantwoord. Die zoektocht naar eigen wortels is niet altijd makkelijk. Eugénie Smits van Waesberghe, zelf afstandskind, verzamelde verhalen rond binnenlandse adopties. Volgens haar was het hele systeem gericht op geheimhouding: “Niemand mocht niemand meer terug vinden…Daardoor zijn er duizenden kinderen die nog steeds niet kunnen herleiden waar ze nou eigenlijk zijn geweest en wie hun ouders waren.” De dossiers van de Raad voor de Kinderbescherming geven soms helderheid maar kunnen ook stigma’s bevestigen. Loes, van de Stichting voor Afstandsmoeders DNA, heeft vol verontwaardiging haar dossier gelezen: “Daar wordt een moeder afgeschilderd die heel asociaal en labiel in het leven staat. Geen knip voor de neus waard”. Voor afstandsmoeders is het na decennia van geheimhouding, schaamte en stigmatisering dan ook vaak moeilijk om openheid te geven.
In de vierdelige serie Dossier Afgestaan vertellen moeders, kinderen en adoptieouders hun hartverscheurende verhalen. Vanaf zaterdag 16 november wekelijks te zien om 22.10 uur bij de NTR op NPO 2.
Vragen?
Heeft u vragen, ideeën of opmerkingen?
Neem dan contact op met de redactie: